Mannes Nijboer zet zich in voor mensen in nood

Mannes Nijboer zet zich in voor mensen in nood

Mannes Nijboer maakt vuile handen voor de gemeenschap. Als boerenzoon uit Salland weet hij van aanpakken. Na een werkzaam leven, waarin hij diverse leidinggevende functies bekleedt, laat hij nu al weer een kleine twintig jaar na zijn pensionering de handen wapperen voor de medemens in behoeftige omstandigheden.

In binnen- en buitenland. Samen met zijn echtgenote helpt hij namens de Stichting Ecologische Landbouw arme boeren in Ghana bij het beoefenen van eenvoudige landbouw. ,,De mensen hebben geen geld voor ook maar de geringste materialen. Door ze te leren zelf compost te maken kunnen ze in hun eerste levensbehoefte voorzien. De dankbare lach van hen is de grootst denkbare beloning. Daar wordt je wam van. Het leert je dankbaar te zijn voor wat je hier in het westen van Europa allemaal toestroomt.”

De man die door zelfstudie veel kennis opdeed was onder meer bedrijfsleider in de Bommelerwaard, bekleedde andere verantwoordelijke functies in het Rivierenland, waarna hij een flinke stap richting zijn geboortegrond deed toen hij werd benoemd tot opzichter van de plantsoenendienst in Zwolle. ,,Mijn vrouw is overal met me naartoe gereisd; op enig moment ben ik haar achterna gegaan naar de Veluwe, waar ze een baan kreeg in de gezondheidszorg. Stil zitten is niets voor mij. Vandaar dat ik gelijk een aantal dingen heb opgepakt, hetzij doordat ik ervoor werd gevraagd of omdat ik zelf initiatieven nam.”

Divers

Tien jaar lang maakt hij deel uit van een groep die met het plukken van appels geld inzamelde voor goede doelen. Dat was een gezamenlijk project van drie Eper kerken. Bij Present verricht hij sinds een jaar of tien zware klussen. ,,Ik heb zolang leiding gegeven dat het me leuk leek weer terug te keren naar het fysieke werk, wat ik op de boerderij vroeger gewend was. Mijn vrouw is ook van agrarische afkomst en ‘Bie huus zitten’ is ons beiden vreemd. Geef mij maar het buitenwerk. Tuinen opknappen, verhuizingen, kruien, tegels leggen, sauzen van een huis voor vluchtelingen. Dat gewriemel is niks voor mij. Reina van Mourik van Present vraagt me wel eens of ik me ervan bewust ben dat ik naar de tachtig loop. Dan lach ik haar toe en zeg dat het me gelukkig gegeven is, ook al merk ik wel geen 25 meer te zijn.”

Hij loopt lange afstanden, doorkruist Spanje, op weg naar Santiago de Compostela; de weg naar de medemens is voor hem een stuk korter. Vergeten we niet zijn werkzaamheden in het Cannenburgher Bos, waar hij sinds 2003 het groen gaaf houdt in de wintermaanden. Hij  is betrokken bij Dynamic Tennis, een mengvorm van badminton en tennis. Loopt ettelijk malen de Vierdaagse in Nijmegen en Apeldoorn. ,,De insteek is natuurlijk om fit te blijven. Wanneer je gezond van lijf en leden bent is het een kleine stap om de samenleving wat terug te geven. In mijn campertje zwerf ik met mijn vrouw door Europa. We hebben zoveel mooie dingen gezien. Eenmaal thuis laat ik graag de handjes wapperen.”

auteur: Dick van der Veen (Veluweland)

Dit vind je misschien ook interessant!

© 2024 Media Magneet