OENE – Hij krijgt de sociale inborst mee van zijn ouders, maar geeft er zijn eigen slinger aan. Egbert Dijkgraaf, Emstenaar van origine, maakt zich inmiddels al weer enkele decennia vanuit zijn geloof sterk voor met name de zwakkere in de samenleving.
,,De kerk moet zich richten op de brede samenleving, inclusief de vluchteling.” Daarmee is wat zijn visie betreft de toon gezet. Geen wonder dan ook dat hij tot het kleine selecte groepje behoorde dat zich tot het uiterste inspande om het gezin Israel in Nederland te houden toen uitzetting via Polen naar Pakistan dreigde. ,,Dat is niet gelukt, maar gelukkig gaat het de familie naar omstandigheden goed en is de Poolse regering minder streng dan gevreesd.”
Wat die vrijwilligheid betreft moet je terug naar zijn ouderlijk huis in Emst. ,,Mijn vader bezocht mensen thuis vanuit de Nederlands Hervormde kerk. De jeugd lag hem na aan het hart. Van zijn twintigste tot aan zijn zestigste, zeventigste jaar was de zondagschool zijn instituut. Hij bezocht ook de mensen in het woonwagenkamp en vroeg ze om hun kinderen te sturen. Ze noemden hem Padre. Hij zette zich in voor het koor van de kerk, maakte zich sterk voor de vakbond van de Aluminium Industrie waarbij de focus lag op rechtvaardigheid.”
Kenia
Egbert koerste verder op de route die zijn vader uitzette. Ook hij heeft een warm hart voor de jongeren. In zijn studententijd in Groningen, na zijn trouwen in Ugchelen en nu vanuit oene levert hij daarvoor bewijzen af. ,,Ik heb 2,5 jaar ontwikkelingswerk gedaan in Kenia. Later de schouders gezet onder evangelisatieteams, zes tot acht weken op de camping bij De Bonte Vlucht in Gortel en Doornspijk. ,,We werkten er het jaar door aan. Sinds 12 jaar ben ik voorzitter van het CDA in de gemeente Epe. Daarnaast ben ik bestuurlijk verbonden aan de stichting Present en aan de stichting Meere orgel Grote Kerk. Op dit moment zijn we bezig om culturele samenhang te bevorderen met het Cultureel Platform, Epop en kunsthuis KEK.” Enige tijd was hij voorzitter van de oranjevereniging O.E.N.E
Dijkgraaf is niet iemand die als een paard van de groenteboer iedere dag hetzelfde rondje loopt, zoekt steeds naar verbetering. ,,In teamverband. Ik heb een hekel aan solistisch gedrag.” Geen scherp afgelijnde kaders wat hem betreft. Het warm onthaal van zijn initiatief voor The Passion deed hem goed. ,,Ik heb een volle baan en al met al is het best pittig. Gelukkig hoef ik niet overal op hetzelfde moment vol gas te geven. In de verkiezingstijd lag de nadruk op het CDA, nu meer op Present en de cultuur. Na 12 jaar CDA is het tijd dat iemand me opvolgt als voorzitter. Daarvoor komt wel weer wat anders.” Van de laatste woorden schrikt hij zelf het hardst. Er ligt immers een hele stapel boeken in het genre literatuur met overal briefjes erin. ,,Ik lees in meer boeken”, is de verklaring. Meer dingen tegelijk, het is illustratief voor zijn vrijwilligerswerk.
Egbert Dijkgraaf zoekt er steeds naar hoe dingen beter, gemakkelijker en prettiger kunnen lopen.
Bron: Dick van der Veen (Veluweland)
