Jan Marskamp heeft op diverse plaatsen in zijn huis kalenders hangen. Die staan vol met afspraken. Geen overbodige luxe, want alleen door daar regelmatig op te kijken weet hij zeker dat ie er geen vergeet.
Het lijstje verenigingen en organisaties waar de geboren Wapenvelder bemoeienis mee heeft is indrukwekkend. Het begon allemaal met de Rankmarkt, waar je geen Vaassenaar toelichting op hoeft te geven. Jan hielp bij het aanslepen van goederen en trad op als veilingmeester.
Voor de Vaassen Reünie, het verzamelen, rubriceren en presenteren van duizenden plaatsgebonden foto’s, is hij veelvuldig in touw. Inmiddels zijn 6.000 tot 7.000 illustraties bijeen gebracht.
Veel tijd ook stopt hij in het Museum. Henk Smid stelde hem ruimte beschikbaar en samen met Jan Duinstee en hulp van anderen creëerde hij een prachtig historisch platform, waaraan duizenden mensen plezier beleven. In het verlengde ervan helpt hij mee met het inrichten van exposities, zoals die van de plaatselijke industrie.
Machtig mooi
Sinds enkele jaren houdt Jan zich bezig met de Kerstmarkt. ‘Machtig mooi’, klinkt het enthousiast, maar die kreet slaakt hij bij het omschrijven van alle activiteiten. Hij tilt mee aan het volleybaltoernooi van de Geerstraat, geeft daar de rommelmarkt inhoud, is een van de leidende figuren van de traditionele Bloemenmarkt bij het kasteel, heeft nog ruwe handen van het plaatsen van een antieke lantaarn in het centrum, staat op de Boekenmarkt van Vaasaqua enzovoort.
Zo nu en dan zet hij een kruis door een dag op de kalenders. Dan neemt hij tijd voor zichzelf. Dat wil zeggen het bijhouden van een volkstuin, het opknappen (hobby) van een (brom)fiets of een fietstocht met zijn vrouw.
Willen
Ze zeggen vaak tegen me: ‘Jan, waar haal je het vandaan, ik zou dit niet kunnen.’ Dan antwoord ik: “je zou het wel kunnen maar je wílt het niet. Er is niets mooiers dan samen met anderen aan iets sleutelen. Je hoeft het niet altijd eens te zijn: die verschillende opvattingen bij elkaar gevoegd geven het gezamenlijke doel meer inhoud.”
Twee jaar was hij overspannen van zijn werk in een exportslachterij. “Steeds onpersoonlijker. Steeds gejaagder. Ik ging huilend van huis, wandelde gedachteloos naar Apeldoorn, en kwam weer huilend terug. Ontspanningsoefeningen hebben me uit de crisis gehaald. Dat vrijwilligerswerk is de beste medicijn. Ik vraag me trouwens wel af hoe ik het allemaal heb kunnen combineren. Elke morgen vier uur op, na thuiskomst ’s middags allerlei klussen. Het zit nu eenmaal in mijn aardje. Als ik stil zit begint het me te draaien.”
Hij is zijn vrouw dankbaar dat ze de op de ‘nee rem’ trapt die hij moeilijk weet te vinden. Want Jan Marskamp die heeft immers overal tijd voor en kun je van alles vragen…… Met hardlopen en fietsen houdt hij zijn conditie op peil. We waren thuis met 7 kinderen waarvan ik alleen sport en niet rook.’ Het is niet het enige waardoor hij zich onderscheidt!
Jan Marskamp heeft zijn kinderen en kleinkinderen steeds in gedachten en maakt ook voor hen tijd. Ze leren van (o)pa om de handen te gebruiken.
